 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Яшчэ нямая
хвіліна адна...
Трал падымаюць
са дна марскога.
Лябёдкі жаласны скогат...
Кухталі –
костачкі прыгаршчаў трала,
шкляныя,
балюча занылі:
рабрыну борта лічыць пачалі.
Тралмайстра –
імгненным рухам! –
хапае крукам...
Льецца вады блакіт.
Бы загарпунены кіт,
сейнер кідаецца ў бакі.
I –
рыбакі
дыханьне перавялі шчасьліва.
Над палубай хмара парыпвае
зь ліўнем
рыбным...
Вока ў пулятага мінтая,
нібыта
планэта жаху,
сыходзіць з арбіты...
Шчэлепамі разьбітымі
пакутліва кратае
камбала, бездапаможна пляскатая.
Як яна глянуць хоча,
ды –
перабеглі на сьпіну вочы.
Рот замалы – не спытацца,
ліха адкуль...
Акунь
падласы
на ўвесь акіян бы зароў,
ды –
папярхнуўся уласным
пузыром.
Зьлязае,
сыплецца расплюснутымі сьлязамі
непатрэбная болей луска.
У адчаі траска
сківіцы,
быццам рукі, заломвае.
Сівеюць косы
ціны зялёнай.
Чапляецца неба
за водарасьці, карчы.
Нема
рыба крычыць...
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
